USA, dag 2: Los Angeles – Yucca Valley

Vandaag kon de roadtrip echt beginnen! Eerst de schade van gistere proberen inhalen door nog snel langs venice beach te gaan in de hoop zonsopgang mee te pikken. Helaas is het zwaar bewolkt en komt hier niets van in huis. Het is ongeveer 7 uur ’s morgens en buiten een paar joggers en surfers valt er nog niet veel te zien. Ik laat het hierbij en vertrek richting downtown LA.

De ochtendspits valt mee, onderweg begint het op te klaren en eens aangekomen staat er geen wolkje meer aan de lucht. Ik bezoek eerst de Walt Disney Music Hall, een futuristisch ontwerp van reflecterende staaloppervlakken dat blijkbaar al enig auto-ongeluk heeft veroorzaakt op het aangrenzende kruispunt. Mooi om te zien. Daarna wandel ik verder naar de City Hall om vanop het observation deck (27ste verdieping) een mooi uitzicht te krijgen van Los Angeles. Leuk om foto’s te nemen, de smog moet je er bijnemen. Ik passeer nog even langs Union Staion en El Pueblo de Los Angeles, de plaats waar in 1781 de eerste kolonisten zich vestigden, en ga dan richting auto. Downtown was mooi, groen, modern maar ook gezellig. Ben blij dat ik dit toch nog heb meegepikt.

Dit was het laatste van LA en tijdens de 170 kilometer lange trip naar Palm Springs zie ik de buitensteden van LA achter me verdwijnen. De trip is heel leuk om rijden, de bewoonde wereld maakt stilletjes plaats voor woestijnvlaktes die reiken tot aan grijs-bruine steengebergtes. Het is raden wanneer ik Mount San Jacinto zie, want deze berg ga ik omhoog met de Palm Springs Aerial Tram. Aan lower station, waar de tram vertrekt, ben ik onder de onderdruk van het aanzicht en kan niet wachten om naar boven te gaan. Het is heet hier beneden, boven zal het beter zijn. De rit duurt ongeveer 10 minuten terwijl de cirkelvormige tram 2 maal rond zijn as draait. Het uitzicht is geweldig en de rotswand is indrukwekkend om zien. Op de top van deze 3300m hoge berg wandel ik de Desert View Trail doorheen Long Valley. Het contrast kan niet groter, beneden woestijn en hierboven een prachtig groen bos. Het pad stopt ook bij enkele viewpoints waar je zicht hebt op Palm Springs en de omringende woestijn. Onderweg hoor je veel dieren, maar spotten is moeilijk. Enkel eekhoorentjes komen dichtbij maar zijn ook snel weer weg.

Het is reeds laat in de namiddag, ik ga terug naar beneden en vertrek naar Yucca Valley, de eindbestemming voor vandaag. Links passeer ik een gigantisch windmolenpark en rijd langs het gebergte dat Joshua Tree NP omringt. Vlak voor Yucca Valley maak ik nog een zijsprong naar Pioneertown. Pioneertown is een western dorpje uit de jaren 40 en diende als film-set voor series en films (geen enkele die ik ken). De acteurs woonden er ook en het was dus een volledig functionerend dorp. Alles staat er nog zoals vroeger en er wonen zelfs nog mensen. Als ik er aankom is het er eenzaam en een beetje akelig. De laagstaande zon, de knap onderhouden huisjes en de achtergrond van woestijn en bergen maken het plaatje wel compleet.

Aangekomen in mijn hotel verwelkomt een vriendelijke indische amerikaan mij. Het was een hele leuke, variërende dag! Opnieuw doodmoe.

Morgen wordt het een hele zware rit van 650 kilometer (!!), met onderweg Joshua Tree NP en route 66, eindigen doe ik in Sedona.

USA, dag 1: Los Angeles

Jammer genoeg opnieuw zo goed als niet kunnen slapen. De adrenaline van gisteren loopt nog steeds door mijn lichaam denk ik! Het ontbijt aan het hotel slaag ik over (niets glutenvrij te vinden buiten een zure appel). Niet erg, had reeds gepland om deze morgend naar Trader Joe’s te gaan. Hier een bekende winkel die veel glutenvrij aanbied. Na de inkopen (en dus ook mijn ontbijt) vertrek ik richting Warner Brothers.

Er zijn verschillende filmstudios te bezoeken in LA waarvan Universal de populairste (en vooral de spectaculairste). Universal is dan ook vooral een pretpark en hier had ik niet echt tijd voor. Ik heb voor de Warner Brothers VIP Studio tour gekozen. Het is een 2,5 uur durende rondrit doorheen de nog steeds in gebruik zijnde studios van WB sinds 1923. Het was een aangename rondleiding, de gids kon veel leuke weetjes vertellen, af en toe stapten we van ons golfcarretje om wat gebouwen en straten van dichterbij te bekijken. De dingen die me zijn bijgebleven: de outdoor jungle studio (achtervolgingsscene jurrasic park met jeep en T-rex is er opgenomen, sorry ik ben gek van JP), de live studio waar de meeste afleveringen van friends zijn opgenomen, de bat mobile en enkele andere bekende movie-cars, het museum met veel bekende props en kostuums… Voor de rest was het weinig spectaculair maar vooral informatief, en tof eens een werkende studio te zien van dichtbij. Op dat moment waren er opnames voor Shameless bezig (de amerikaanse versie wel teverstaan).

Na WB was de middag reeds gepasseerd en moest ik dringend richting hollywood (plannen in LA is moeilijk met al dat verkeer!). De auto ergens gratis kunnen parkeren, om daarna een stevige wandeling te doen richting hollywood boulevard. Eerlijk gezegd valt er weinig te vertellen over de hall of fame en de omliggende bezienswaardigheden. De sterren interesseerden me niet echt en de omliggende attracties waren ofwel te tijdrovend (lees te duur) of niet interessant (zoals Madame Tussauds, Ripley’s Believe It Or Not …). Tegenover El Capitan Theatre, waar de premiere van Tim Burton’s Frankenweenie gepland stond, heb je Hollywood Highland Centre vanwaar je een goed zicht hebt op de bekende hollywood letters. Al bij al was het een fijne wandeling, heb de sfeer rondom hollywood-, sunset- en santa-monica-boulevard kunnen opsnuiven, en die was zeker leuk!

De koop-nog-snel-wat-ontbrekende-kampeer-spullen tussenstop bij wallmart werd een aaargh-ik-vind-niks-terug-in-dit-onlogisch-opgedeeld-doolhof. De rekkenvullers waren wel behulpzaam maar alles duurde gewoon geweldig lang, de kassa’s gingen niet vooruit en aan de auto merkte ik dat ik niet alles mee had. Kortom een nachtmerrie :p. Downtown dus maar geschrapt en direct naar Santa Monica.

Omdat het al later op de avond was viel Santa Monica wat tegen. De steeds aanwezige kermis was betalend en voor de rest was er weinig activiteit op Santa Monica pier, hier was ik dus best overdag naartoe gegaan. Ook venice boardwalk kon ik niet meer gaan bezoeken (naar het schijnt krioelt het daar ’s avonds/’s nachts van de ‘homeless people’). Terug richting hotel voor hopelijk een goede nachtrust!

Morgen: Downtown LA, Palm Springs Aerial Tram, Pioneertown

USA, dag 0: Zaventem – Atlanta – Los Angeles

Na een lange dag van 26 uur dan eindelijk toegekomen in Los Angeles. Alles is eigelijk heel goed verlopen. De eerste vlucht richting Atlanta was lang, slapen ging niet want ik was echt veel te wakker. De overstap via Atlanta waar ik een beetje schrik voor had (slechts 2,5 uur overlay) ging ook vlot. Tijdens het lange wachten voor de ‘US Customs’ iemand ontmoet die ook alleen reisde en voor een half jaar vrijwilligerswerk ging doen in Costa Rica, ik voelde me toch al een beetje minder alleen!

Na de vingerafdrukken en oogscan, nog enkele lastige vragen beantwoorden (what made you decide to travel alone in the US…tja…dat vragen jullie je waarschijnlijk ook af :)) en ik kon mijn bagage gaan afhalen en meteen weer inchecken voor de binnenlandse vlucht naar LA. Na de reeds 9,5 uur durende vlucht naar Atlanta, nog eens 4,5 uur richting LA. Dit stuk viel me lastig omdat ik erg moe begon te worden en het slapen me opnieuw niet lukte. Het was wel duidelijk dat dit een amerikaanse binnenlandse vlucht was: de stoeltjes zaten goed gevuld (als je begrijpt wat ik bedoel), alle onboard entertainment was te betalen via creditcard, geen maaltijd inbegrepen en er was zelfs geen kussen om op te slapen. Dan maar een dekentje gevraagd en dit daarna meegepikt bij het verlaten van het vliegtuig (kan nog van pas komen tijdens het kamperen).

Bij aankomst met de car-rental-shuttle naar Alamo om mijn wagen op te halen. Er stonden 4 midsize SUV’s waar ik kon uit kiezen. Een Jeep Patriot, Jeep Liberty, nog een toyota en een andere. Die toyota leek me vanbinnen al redelijk versleten (en ook klein), de andere leek me helemaal niks (weet het merk zelfs niet meer). De Patriot en de Liberty zijn heel gelijkaardig, dus ben gewoon voor de grootste gegaan, de Liberty! Heb toch graag wat high clearance voor als ik ergens offroad moet rijden, deze Jeep zal hier zeker aan voldoen. Op naar het hotel, rijden ging wel vlot, al was de rem heel hard wennen, de auto stond meteen stil wanneer ik de pedaal aanraakte! Beetje overdonderd door alle nieuwe verkeerstborden en signalen, dus toch maar heel voorzichtig richting hotel. Na een kwartiertje rijden ben ik er en begint de gewenning al. Het is hier overigens lekker warm. Toen ik uit de luchthaven kwam rond 9 uur ’s avonds was het ongeveer 26°C. Belooft voor morgen!

Hotelkamer voor 2 nachten, met airco, frigo, bad, mircogolf en kingsize bed. Alles wat ik niet nodig heb dus, buiten die airco dan want de kamer was een sauna. Soit,  dan nog wat rondgereden of ik toch nog iets kon te eten vinden en geld afhalen (was ik vergeten in de luchthaven). Blijkt dat mijn bankkaarten (maestro) niet werken. Ik vermoed dat de activatie  buiten europa nog niet rond is. Las net dat het 3 werkdagen kan duren, dan vermoed ik dat het maandag of dinsdag wel in orde zal zijn. Ondertussen toch maar geld afgehaald met kredietkaart.

Nu is het 1 uur ’s nachts lokale tijd en ben ik redelijk dood!

Morgen op het programma: Warner Brothers VIP Studio Tour, Hollywood, Downtown LA, Venice en Santa Monica.